ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΝΑ (1964 - 1974 ).
Από το αφιέρωμα του περιοδικού " αντί " ,στα Γιάννινα
(Τεύχος 179 - Περίοδος Β' - 5/Ιουνίου/1981).
------------------------
------------------------
==================================================
================================
========================
 | |
| Κάρτ ποστάλ των αρχών '70ς , όταν το Πανεπιστήμιο ήταν το "καμάρι" της πόλης των Ιωαννίνων. |
 | |||
| Τα προπύλαια του παλιού Πανεπιστημίου στην οδό Δομπόλη ... σήμερα ..... |
*******************************
-- ΙΩΑΝΝΙΝΑ - Οδός Δομπόλη - Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Σπυρος Παπασπυρου :
Το " ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ", για την επιγραφή λέω, είναι έργο του αείμνηστου Παύλου Βρέλλη. Δωρικά απλή με καλοσχεδιασμένα τα γράμματα ένα-ένα πριν τα σκαλίσει στο μάρμαρο, επίπονη σοβαρή εργασία που ένα μη έμπειρο μάτι δεν διακρίνει.Σοβαρό 'γραφίστικο' έργο.
Δεν μπήκαν στον κόπο να τη μεταφέρουν στη Δουρούτη αντί αυτής της απρόσωπης "μπρούντζινης" που τοποθέτησαν, αν μη τι άλλο.
Αν και υποπτεύομαι ότι εκείνο που βασικά τους πείραζε είναι αυτό το Ν στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ(Ν) !
***********************************
***********************************
ΤΕΛΟΣ
Για την αντιγραφή :
φίλ.Π.γ.
"λάχανα μαζέματα" ( "λ.μ.").
ΙΩΑΝΝΙΝΑ 17/11ου/2014.
-20130702-20130830.JPG)
Φίλιππα,ανάμεσα στους συλληφθέντες και καταδικασθέντες φοιτητές μετά την εξέγερση του Νοέμβρη του ΄73,ήταν και οι συγκάτοικοί μου στο ρετιρέ του Ζάγκλη στην Καλούτσιανη,Σπύρος Τζίμας και Παναγιώτης Τζόκας,καθώς και αρκετοί στενοί φίλοι,όπως ο Τηλέμαχος Καλησπεράτης από την Κέρκυρα,ο Βασίλης Μέγας,ο Βαγγέλης Αυδίκος από την Πρέβεζα,ο Αντώνης Τζεδάκης από το Ηράκλειο,ο Γιώργος Σκούρας από την Άρτα,αλλά και τα άλλα παιδιά.Εγώ τη γλίτωσα,γιατί την εποχή εκείνη έτυχε να είμαι στην Αθήνα,όπου συμμετείχα μαζί με άλλα 4 αδέρφια μου στην εξέγερση (εγώ από την πρώτη στιγμή με το νεραντζοπόλεμο !!).Αυτά για την ιστορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην εξιστόρηση παραλείπονται Δύο ονόματα. Του Σπύρου Λαούρδα, που καταδικάστηκε από το στρατοδικείο μαζί με την Ουρανία Μουντράκη και του αξέχαστου φίλου μου Νίκου Δούλου, που καταδικάστηκε δυο φορές. Τον στράτευσαν διακόπτοντας την αναβολή του, και τελικά πέθανε λίγο μετά τα τριάντα του. Τον θυμόμαστε πάντα.
Διαγραφή