Νίκος Χουλιαράς
... ο δικός μας ....
====================
====================
~~ Στόν Νίκο
-- Τού Βαγγέλη Αγγέλη
Καθώς πλησιάζει τ' Αη Λιώς και τα μικρά των λελεκιών κάνουν τις τελευταίες πρόβες να πετάξουν - σε λίγες μέρες ξαφνικά ένα πρωί θάχουνε φύγει - θάχει περάσει κι αυτό το καλοκαίρι.Μαζί μ' αυτά έφυγες για "Τα νησιά τ' ουρανού" με τον Πήγασο να πας να βρείς τον κυρ - Δημητράκη , τον Βύρωνα , τον Γιώργο τον Οικονόμου , τον μπάρμπα - Γιάννη τον Καριοφύλλη.Σε περιμένουν στ' ακρογιάλι . Εκεί στου Μάτσικα , στο Μώλο με τ' αθλητικά , τις βάρκες , το κολύμπι ανάμεσα στα καλάμια και στα παπύρια. Εκεί στην άλλη μεριά που ο Ήλιος δεν βασιλεύει ποτέ και λιβάδια είναι καταπράσινα όλο τον χρόνο. Τα Χάνια είναι καινούρια κι όμορφα κι ο Λούσιας συνεχίζει να γυροφέρνει στα σοκάκια και να τραγουδάει όταν αρχίζουν οι βοριάδες και βλέπεις καθαρά πέρα στα Τζουμέρκα. Ο Τσιτσάνης , ο Μάνος ο Χατζηδάκις , ο Λεωνίδας ο Χρηστάκης ο Χειμωνάς , εκεί τριγύρω στη Δεξαμενή στη Δεινοκράτους , στην Καισαριανή που πήγαμε κάποια φορά με το Πόνυ ... Με το καλό να φτάσεις στ' άλλα Γιάννινα , να δώσεις χαιρετίσματα κι αν έχω λησμονήσει και κανένα εσύ να τονε χαιρετήσεις Νίκο ... Έλα να πάμε μέχρι το Γηροκομείο να περπατήσουμε στην Αβέρωφ , να ψάξουμε για κομπολόγια , στα Λιθαρίτσια ν' ανεβούμε ν' αγναντέψουμε και στη Μιμόζα στον κήπο , στον Αλλάχ και στη Καραβατιά ... Στη λίμνη στα Ναυτάκια με το Νίκο , τον κυρ - Γιάννη , ν' ακούσουμε την βενζινάκατο πούρχεται από την Αρδομίστα κι η νύχτα νάρχεται γλυκιά με καλαμπούρια και το τάβλι που χτυπάνε νευρικά φρικιά , φοιτήτριες κι εργάτες να τραγουδήσουμε τ' "άσπρο τριαντάφυλλο μωρ' Γιαννιωτοπούλα μου" ... Και να μη ξημερώνει μεσ' στις ιστορίες και τα γέλια και τα βρισίδια για τη χασούρα και για το γαμώτο .
8.25 μ.μ. 21/7ου/2015 Κουτσελιό (σπίτι)
=======================
=======================
~~ Βράδυ αυγουστιάτικης πανσέληνου με έκλειψη ( 1989 ) στα Γιάννινα ...
"παρτάκι" παρέα με Νίκο Χουλιαρά , Βαγγέλη Αγγέλη , Νόκιο ....
Ερασιτεχνική ηχογράφηση με δημοσιογραφικό μαγνητόφωνο για φίλους.
==================================
===================================
~~ Βράδυ αυγουστιάτικης πανσέληνου με έκλειψη ( 1989 ) στα Γιάννινα ... "παρτάκι" παρέα με Νίκο Χουλιαρά , Βαγγέλη Αγγέλη , Νόκιο .... Ερασιτεχνική ηχογράφηση με δημοσιογραφικό μαγνητόφωνο για φίλους.
============================
ΝΙΚΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ
"Ζωή την άλλη φορά"
-- .....στο μυαλό μου, έγραψε η εικόνα του σπιτιού καί ο μεγάλος κήπος με τα δέντρα.Το σπίτι που δεν υπάρχει πιά ,σκέφτηκα,και τον αϊλαντο : εκείνο το βρωμόδεντρο πού ζεί ακόμα και τα φύλλα του κουνιούνται ,με τον αέρα,ψηλά και πάνω απ' τις κεραίες που ορθώνονται στο τετραόροφο που έκτισε στον κήπο η αδερφή μου.
Το σκέφτηκα αυτό το δέντρο τ' ουρανού - που ακόμα κι άν το κάνεις κομματάκια ,αυτό θα βρεί τον τρόπο ,έστω κι από ένα κοτσανάκι ,να μεγαλώσει πάλι απ' την αρχή και να ξαναζήσει - κι ήρθε στο νού μου , η νύχτα εκείνη του καλοκαιριού,πού είδα τη μάνα μου μαζί με τη Φόνη,να κάθονται κάτω απ' αυτό το δέντρο.
Στις πάνινες τις πολυθρόνες κάθονταν , αντικρυστά , και κοίταγαν,που κρέμονταν μές στό στερέωμα,σα να 'ταν φωτερά τσαμπιά απο σταφύλια,και κουβέντιαζαν,οι δυό τους σιγανά : "Περνάει η ζωή , Λουκία!..",έλεγε η Φόνη."Πώς πέρασαν,αλήθεια,τόσα χρόνια;.. Ούτε αέρας νά 'ταν!.Κι εμείς;Τι καταλάβαμε;..Να πείς πώς ζήσαμε;..Μπά! Όλη αυτή η φασαρία,για το τίποτα!.. Μια μέρα με το ένα,μια με τ' άλλο.. πάει η ζωή,Λουκία!.. Γεράσαμε! Πότε θα ζήσουμε;".
" Δε βαριέσαι,Φόνη ... Την άλλη φορά !",είπε,η μάνα,και τράβηξε το βλέμμα της από τον ουρανό.Κατέβασε , ύστερα,και το κεφάλι,κι όλο κοίταγε συλλογισμένη - εκεί μπροστά στα πόδια της - κάτι δεντρολίβανα,που κούναγε τις άκρες τους ο σιγανός αέρας. ".
==============================
==============================
~~ Βράδυ αυγουστιάτικης πανσέληνου με έκλειψη ( 1989 ) στα Γιάννινα ... "παρτάκι" παρέα με Νίκο Χουλιαρά , Βαγγέλη Αγγέλη , Νόκιο .... Ερασιτεχνική ηχογράφηση με δημοσιογραφικό μαγνητόφωνο για φίλους.
================================
================================
================================
================================
"Ζωή την άλλη φορά"
-- .....στο μυαλό μου, έγραψε η εικόνα του σπιτιού καί ο μεγάλος κήπος με τα δέντρα.Το σπίτι που δεν υπάρχει πιά ,σκέφτηκα,και τον αϊλαντο : εκείνο το βρωμόδεντρο πού ζεί ακόμα και τα φύλλα του κουνιούνται ,με τον αέρα,ψηλά και πάνω απ' τις κεραίες που ορθώνονται στο τετραόροφο που έκτισε στον κήπο η αδερφή μου.
Το σκέφτηκα αυτό το δέντρο τ' ουρανού - που ακόμα κι άν το κάνεις κομματάκια ,αυτό θα βρεί τον τρόπο ,έστω κι από ένα κοτσανάκι ,να μεγαλώσει πάλι απ' την αρχή και να ξαναζήσει - κι ήρθε στο νού μου , η νύχτα εκείνη του καλοκαιριού,πού είδα τη μάνα μου μαζί με τη Φόνη,να κάθονται κάτω απ' αυτό το δέντρο.
Στις πάνινες τις πολυθρόνες κάθονταν , αντικρυστά , και κοίταγαν,που κρέμονταν μές στό στερέωμα,σα να 'ταν φωτερά τσαμπιά απο σταφύλια,και κουβέντιαζαν,οι δυό τους σιγανά : "Περνάει η ζωή , Λουκία!..",έλεγε η Φόνη."Πώς πέρασαν,αλήθεια,τόσα χρόνια;.. Ούτε αέρας νά 'ταν!.Κι εμείς;Τι καταλάβαμε;..Να πείς πώς ζήσαμε;..Μπά! Όλη αυτή η φασαρία,για το τίποτα!.. Μια μέρα με το ένα,μια με τ' άλλο.. πάει η ζωή,Λουκία!.. Γεράσαμε! Πότε θα ζήσουμε;".
" Δε βαριέσαι,Φόνη ... Την άλλη φορά !",είπε,η μάνα,και τράβηξε το βλέμμα της από τον ουρανό.Κατέβασε , ύστερα,και το κεφάλι,κι όλο κοίταγε συλλογισμένη - εκεί μπροστά στα πόδια της - κάτι δεντρολίβανα,που κούναγε τις άκρες τους ο σιγανός αέρας. ".
==============================
==============================
~~ Βράδυ αυγουστιάτικης πανσέληνου με έκλειψη ( 1989 ) στα Γιάννινα ... "παρτάκι" παρέα με Νίκο Χουλιαρά , Βαγγέλη Αγγέλη , Νόκιο .... Ερασιτεχνική ηχογράφηση με δημοσιογραφικό μαγνητόφωνο για φίλους.
================================
================================
================================
================================
=============================
=============================
~~ Βράδυ αυγουστιάτικης πανσέληνου με έκλειψη ( 1989 ) στα Γιάννινα ...
"παρτάκι" παρέα με Νίκο Χουλιαρά , Βαγγέλη Αγγέλη , Νόκιο ....
Ερασιτεχνική ηχογράφηση με δημοσιογραφικό μαγνητόφωνο για φίλους.
=============================
=============================
===================================
===================================
=============================
=============================
 | |
| ... αρχές δεκαετίας του 1960 φοιτητής στην Σχολή Καλών Τεχνών.... με την γιαπωνέζικη NEOCA .... |
---------------------------------------
---------------------------------------
" ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" -- ΟΛΓΑ ΣΤΕΛΛΑ.
22 Ιουλίου 2015
Γιατί ο Νίκος Χουλιαράς συνέδεσε το όνομά του με πολλές τέχνες: με τη ζωγραφική, με τη λογοτεχνία, με τον στίχο... Και σε όλες τις περιπτώσεις, σε όλες τις μορφές τέχνης, ο Νίκος Χουλιαράς άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του. Χθες, ο Νίκος Χουλιαράς άφησε την τελευταία του πνοή, έπειτα από σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια. Ηταν 75 χρόνων.
Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1940. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στην Αθήνα, γλυπτική με τον Γιάννη Παππά και σκηνογραφία με τον Β. Βασιλειάδη. Τον κέρδισε η ζωγραφική. Και για τη δουλειά του στη ζωγραφική τιμήθηκε, το 1969, με το Βραβείο Παρθένη, και τότε ήταν που παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση. Εκείνα τα έργα του χαρακτηρίζονται αφαιρετικά, με ακαθόριστες φόρμες.
Στη δεκαετία του ’70 είχε ήδη δώσει πολλά τραγούδια, τα οποία τραγουδήθηκαν και αγαπήθηκαν, παρακολουθώντας το Νέο Κύμα κυρίως. Συνολικά, έχει κυκλοφορήσει επτά δίσκους. Στο μεταξύ, την ίδια περίοδο, στη ζωγραφική αρχίζουν και απεικονίζονται, με τον δικό του πάντα τρόπο, μνήμες της ιδιαίτερης πατρίδας του. Δημιουργεί πίνακες που απεικονίζουν έρημους χώρους, με τονισμένη τη γραμμή του ορίζοντα και υποβλητική ατμόσφαιρα. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, πηγαίνει ακόμη πιο πέρα τη ζωγραφική του και αποκτά το ξεχωριστό δικό του στυλ, εντάσσοντας την εικονιστική αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο. Από τότε στα έργα του εμφανίζονται φιγούρες που περιγράφουν ανθρώπινες ιστορίες, διηγούνται αναμνήσεις, παραμύθια ή όνειρα. Στα περισσότερα έργα επαναλαμβάνεται η φιγούρα του ζωγράφου, για να τονίσει ακόμη πιο πολύ την αυτοβιογραφική διάσταση της αφήγησής του. Και πολλά από αυτά τα έργα συνοδεύονται από χειρόγραφα κείμενα, που συμπληρώνουν το περιεχόμενο του έργου.
Βιβλία και βραβεία
Πέρα από τη ζωγραφική όμως, καταπιάστηκε, με μεγάλη επιτυχία, με τη λογοτεχνία. Δεκατέσσερα βιβλία του έχουν κυκλοφορήσει (τα περισσότερα από τις εκδόσεις «Νεφέλη»), με τον ίδιο πάντα να επιμελείται τα εξώφυλλα των εκδόσεων. Το πιο γνωστό είναι «Ο Λούσιας» (1979), που έγινε και τηλεοπτική σειρά και μεταδόθηκε το 1989 από την ΕΤ1. Ανάμεσά τους δύο εκδόσεις που βραβεύτηκαν στη Διεθνή Εκθεση της Λειψίας ως τα καλύτερα σχεδιασμένα βιβλία στον κόσμο. Πρόκειται τα για βιβλία «Ζωγραφική-Κείμενα» (1978) και «Το χιόνι που ήξερα» (1983). Αλλοι τίτλοι λογοτεχνικών έργων του είναι: «Το άλλο μισό», «Ο χρόνος είναι πάντα με το μέρος του», «Μια ιστορία του μακρύ χειμώνα», «Οι λεπτομέρειες του μαύρου», «Οι ζωγραφιές του νυχτερινού χάρτη», «Στο σπίτι του εχθρού μου», «Το εργαστήρι του ύπνου», «Νερό στο πρόσωπο», και το τελευταίο που κυκλοφόρησε, το 2006, με τίτλο «Οι μαύρες ζωγραφιές».
Ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης δήλωσε ότι «ο Νίκος Χουλιαράς είχε πάντοτε πολλούς τρόπους να αφηγείται τις νεανικές αναμνήσεις του από την ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Γιάννενα. Κι ακόμα περισσότερους, ώστε αυτές οι αναμνήσεις, καθώς και τα νεότερα ερεθίσματά του, να συναντώνται σε ένα έργο που περιέχει την παράδοση και την πρωτοπορία, που αποθησαυρίζει την κοινή μας μνήμη και συνεγείρει την κοινή μας προσδοκία. Την ανθρώπινη θέρμη, το χιούμορ, την αίσθηση του οικείου και ταυτόχρονα του μαγικού που χαίρονταν οι φίλοι του, χαίρονταν παράλληλα και οι αναγνώστες και οι φίλοι της ζωγραφικής και των τραγουδιών του»
===============================
===============================
Γιά την αντιγραφή
φίλ.Π.γ.
" λάχανα μαζέματα " ( " λ.μ. " ) .
ΙΩΑΝΝΙΝΑ -- Ιούλιος 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου